اولین اردو

دیروز ویدایی نامه از مدرسه اورد که میخواهیم بریم اردو هنوز لباسش رو در نیاورده بود زودی یک مداد اورد که شما وبابایی باید امضا کنید چون فریده جون گفته .ومن هم به خاطر اینکه ناراحت نشه امضا کردم .ولی نمیخواستم بفرستم چون نگران بودم که هم کوچولو هست وهم کمی شیطون .ولی بابایی گفت که بره چون دوستاش دارند میرند و ممکن که ناراحت بشه .                                                                      صبح ویدایی رو به فریده جون رسوندم با هزار تا خواهش که مواظبش باشید و شماره ی موبایلش رو گرفتم وچند ساعت بعد زنگ زدم وحالشون رو پرسیدم.                                                                      حالا بشنویم از ویدایی که رفته بود امامزاده ی شیرود:                                                                     رفتیم توی مسجد .اونجا نماز خوندیم . دوها کردم برای مامانی .دوها برای بابایی کردم . برای اجی ونوسی هم دوها کردم .به ما شیرینی دادند . جایزه یک مداد به ما دادند. توی راه گفتیم اقای راننده بزن تو رنده (به جای دنده میگه رنده).ما رو با اتوبوس بردند(به من وونوسی یک کامیون نشون میداد که با این رفتیم.)      توی ماشین بچه ها روی صندلی ننشستند و همش می افتادند.                                                  اما من خوب نشسته بودم.                                                                                                       مثل اینکه به دختر من حسابی خوش گذشت وحالا احساس میکنم دختری من بزرگ شده .البته به جز اون شیطنتش .