دمپایی کهنه

ویدایی که کوچک بود و خیلی شیطونی میکرد . از صدای وانتهایی که وسایل کهنه ی مردم رو میخریدند خیلی میترسید . چون با بلند گو حرف میزدند و اگر بعد از ظهر نمیخوابید میگفتم که دمپایی کهنه میادا.                    از قضای روزگار توی مغازه ی بابایی یک امبولاس اوردند که درست بشه ویدایی دید که دوستهای بابایی برای شوخی با میکروفون اون صحبت میکنند . ویدایی هم ترسش ریخت و در روز  در 2 نوبت صبح وعصر میره مغازه و توی اورژانس میشینه و شروع میکنه به صحبت : دمپایی کهنه خریداریم ... بچه ی کهنه خریداریم ..... ونوس کهنه خریداریم ....سلنا کهنه خریداریم ..... خلاصه همه رو کهنه خریداری میکنه .   تازه از اون جا پیغام دوست دارم هم برای من میفرسته .  چه کار کنیم یک ویدا بیشتر نداریم که و............................................