ويدا خانم ويدا خانم ، تا این لحظه: 13 سال و 7 ماه و 22 روز سن داره

ويدا خانم. شيرين زبون ما

ویدایی بوف شد

چهارشنبه ای بعد از ظهر من داشتم یک پارچه ای رو برای اشپز خونه دورش رو چرخ میکردم و ویدایی رو صدا کردم که با چرخ خیاطی خودش کنار من بازی کنه . اما نینی همش میگفت برای من چرخ کن بر خلاف همیشه که خودش بازی میکرد و امد کنار من روی تخت نشست .یک دفعه ای از روی پتوی تخت سر خورد وبینی وصورتش خورد به لبه ی تیز میز خیاطی وشروع کرد به گریه کردن .اول که بغلش کردم فکر کردم که ترسیده و گریه میکنه ولی وقتی موهاش رو کنار زدم   دیدم وای روی بینی و زیر چشمش پاره شده و خون میاد .رفتم بهش اب دادم و زنگ زدم بابایی اومد .این سه نفری ناراحت بودیم که من دوست داشت بزنم زیر گریه .                       ...
2 اسفند 1392

حسنی به مکتب نمیرفت

از موقعی که برف بارید ویدایی که مهد نمیرفت تا دیروز که 2شنبه بود فرستادمش . همه حوادث برفی رو برای فریده جون وبچه ها تعریف کرد وروز 3شنبه هم گفتم باید بری همش ناز میکرد که من نمیرم ولی من بالاخره فرستادمش با بابایی رفت ولی 10دقیقه دیگر دیدم اومد . با ونوسی گفت گفتیم حتماگریه کرد که نمیرم .اما دیدیم که صورتش ناراحت نیست .وقتی که توی راه پله داشت کفشش رو در میاورد میگفت مامانی بهمن مهد کودک تعطیل هست .من وونوسی تازه یادمون اومد که ای واییییییی امروز 22بهمن هست وهمه جا تعطیل هست.                                                ...
22 بهمن 1392

اتفاق تاریخی شهر ما

این هم از عکسهای برفی شهر ما .                                                                                          شهر ما در برف نمیدونیم خوشحال باشیم یا ناراحت .از  این زیبایی  و از این خسارت.                                                              ...
15 بهمن 1392

اولین اردو

دیروز ویدایی نامه از مدرسه اورد که میخواهیم بریم اردو هنوز لباسش رو در نیاورده بود زودی یک مداد اورد که شما وبابایی باید امضا کنید چون فریده جون گفته .ومن هم به خاطر اینکه ناراحت نشه امضا کردم .ولی نمیخواستم بفرستم چون نگران بودم که هم کوچولو هست وهم کمی شیطون .ولی بابایی گفت که بره چون دوستاش دارند میرند و ممکن که ناراحت بشه .                                                                       صبح ویدایی رو به فریده جون رسوندم با هزار تا خواهش که مواظبش باشید و شماره...
9 بهمن 1392

ادم کوچولوی بزرگ

هر کسی که لباس بخره توی خونه ی ما اولین نفر ویدایی باید پروف کنه . شب تولد مامانی ویدایی پالتوی عمه رو پوشید ودسته گلی که بابایی برای مادر جون خریده بود رو گرفت دستش وشد سوژه ی عکاسانی مثل عمو وعمه ومامانی و ونوسی  .وچه قدر هم خوش تیپ.                                                                                                                     &n...
9 بهمن 1392

من بزرگ شدم

حدود یک هفته هست که نی نی من میگه بزرگ شدم .چرا ؟                                                           ویدایی : چون قدم به تالوت فرنگی میرسه . وقتی با ونوسی قلدری میکنه میگه من بزرگ شدم چون قدم به تالوت میرسه .مامانی قریون قدت برم .به قول بابایی دخترم قد کشیده.                                                                    ...
9 بهمن 1392