ويدا خانم. شيرين زبون ما

                                                                               امسال خدا رو شکر دختر من بزرگ شد و وقتی رفتیم تهران با سلنا مثل یک دختر بزرگ رفتار کرد و با هم بازی کردند .  و احتیاج به جیغ جیغ من و خاله سمانه نبود.   وخاله یک اب نبات بزرگ برای ویدایی جایزه خریده بود که تا میخواستیم ویدایی رو گول مالی کنیم به اون میدادیم که فقط یک بار جواب داد .                     &...

                                                                         ...

سال قبل با خاله فرشته رامسر رفته بودیم و ویدایی برای اولین بار میخواست بلال بخوره و حرف توی حرف شد واسمی که برای ویدایی جلب توجه کرد .کلمه ی ارررررررررررررررررررررررره بود . وفکر میکرد که به بلال میگند :ارررررررررررررره و هر وقت بلال میخواست میگفت من ارررررررررررررررررررررره میخوام.                                   امسال به بلال میگه دلال و از اسم سال گذشته بهتر هست .     در هر صورت ویدایی بلال خیلی دوست داره وبعد از شام بابایی خسته رو مجبور میکنه که توی حیاط براش بلال درست کنه وبرای ما هم توفیق اجباری هست که خو ش میگزره.       &nbs...

این عینک زیبایی رو ونوسی از بانه خرید . که ویدایی حسابی با اون خوش میگزرونه.                                                                                                                                                                 ...

   عرض کنم که ما یعنی پدر و مادر ویدایی بعد از مذاکراتی که با هم کردیم . خواستیم که انرژی بالای ویدایی رو در یک رشته ی ورزشی تخلیه کنیم .به همین دلیل بعد از فکر زیاد  ژیمیناستیک رو انتخاب کردیم و از این باشگاه به اون باشگاه رفتیم و بالاخره یک جایی رو که تعداد بچه اش بیشتر از بزرگسال بود رو انتخاب کردیم و القصه ویدایی رو بردیم و یک جلسه به عنوان تماشا چی تماشا کرد و اعلام کرد که حاظر هست قدم رنجه کند و در این کلاس شرکت کند و.اماااااااااااااااااااااااااااااااااااا سرتا را درد نیاورم که ما سه جلسه مثل مجسمه به عنوان ناظر توی سالن نشستیم و بچه ها رو تماشا کردیم .که من مامانی ذوق میکردم و ویدایی   . و قول جایزه رو توی خون...

ویدایی با عروسکش بازی میکرد با ونوسی . داشت به ونوسی میگفت : بچه ی من از دنیا او اومده . قیافه ی ونوسی  و مامانی    ...

سال گذشته وقتی رفته بود بالا از روی یک میله داشت رد میشد که افتاد پایین . واین شد یک خاطره ی بد و دیگه پارک بازی نمیکرد . ووقتی میبردمش فقط بچه ها رو تماشا میکرد و میگفت که با ونوسی میرم . و وقتی با ونوسی میرفت میگفت پارک شلوغ هست ومن از بچه های دیگه میترسم  . وخلاصه هزار تا بهانهمیاورد که توی پارک بازی نکنه .   ولی یکشنبه ای که ونوسی کلاس زبان بود ما توی پارک منتظر ونوسی بودیم . وچون که ساعت 4/5 بود توی پارک فقط من وویدایی بودیم و بدون ترس رفت و همه ی تاب و سرسره و بالفیکس رو بازی کرد وبا چند نی نی دیگه دوست شد و با اونها بازی کرد . ومن خیلی خوشحال شدم که دخترم با پارک اشتی کرد.              ...